Zeeziek in Witte poeder land

Hey lieve mensen,

hier een heel kort berichtje, dat binnenkort wat langer wordt.

Na een slopende en ziekmakende tocht van 7 dagen ben ik dan aangekomen in het paradijs van de witte poeder….Colombia. Geintje. Niet veel van te merken en veilig en wel in een mooi havenstadje Cartagena, Colombia. Kijk maar op de kaart.

De reis ernaar toe was er die lang in me geugen zal blijven. De boot vetrok vanuit Panama, Isla Grande naar ons eerste bestemming: de San Blas eilanden. Dze archipel wordt bewoont door Kuna indianen.

Het eerste eiland was het ´pasporteiland´ El Porvenir. Ik was te gaar en was meerdere keren over me nek gegaan en was brak tot en met van de reis. Zeeziek… denk ik? Slapen was het enige wat ik nog kon doen. Toen ik wakker werd waren we aangekomen op een ander Kuna eiland waar we werden verwelkomd. Ze zaten met verschillende bootjes om ons heen om hun koopwaar aan te bieden. Snel naar het eiland gezwommen en lekker gerelaxd.

De eilanden en de bevolking zijn ronduit indrukwekkend. Een paradijs: Klein eiland met palmbomen, met witte zandstranden en blauw water omheen. Zoiets wat ik met LEGO altijd maakte zeg maar.

Overigens had ik me vanaf de tweede rit volgestauwd met Viajesan. Een anti reisziektepil. Het heeft me leven in elk geval gered.

Na twee dagen op de boot begonnen toch wel wat spanningen te komen. Ons kapitein, Tom, uit duitsland was een aardige gozer die ons veilig overal heen bracht. Helaas zaten we met 2 Israeli en een Zweed. Absoluut niet boeiende mensen. En daar zit je dan 7 dagen mee op elkaars lip…. 🙁

En toen. De langste reis van van deze archipel naar Colombia te zeilen. 50 uur nonstop op de boot. De zee was wild, maar de Viajesan nog wilder. Ik werd niet ziek 🙂 Fit dat ik dus in Cartagena aankwam.

Cartagena is een prachtige stad met veel historische gebouwen en een volledig intacte stadsmuur hebben zeker indruk gemaakt. De mensen zijn hier heel vriendelijk en er loopt hier aanzienlijk meer vrouwlijk schoon rond ,) Erg belangrijk.
De Viajesan, mijn beste reispil, heeft me nog lange tijd ´beschermd´. Ik heb de stad namelijk 2 dagen lang met een duizelig gevoel verkend. Geen zorgen: alles is nu ok.

Er is teveel te doen. We gaan maar een kijken in Baranquila. De twee naar grootste stad voor carnaval na Rio de Janeiro.

Wordt vervolgd…

veel liefs