Reisroute: Amsterdam – Kopenhagen – Malmo – Lund – Goteborg – Oslo – Kristiansand – Stavanger – Amsterdam
Kristiansand
De ochtend begint te vroeg voor mij in Oslo. ik ontwaak met plakogen, maar forceer mijn lenzen erin. Het is 5.15 uur… :S en de trein vertrekt 6.02 uur vanaf Centraal. Gelukkig hoef ik geen rekening te houden met anderen in mijn “privekamer” en kan ik snel weg.
Per trein reis ik door een prachtig landschap naar Kristiansand met links van mij de indrukwekkende kustlijn. Voor mij wordt dit stadje een echte rustpunt, waarbij ik mij vooral in het oude stadscentrum begeef. Als ik er doorheen loop dan mis ik nog net de Kerstman in mijn beeld. De witte houten huizen aangelicht door ouderwetse gele straatlantaarns, autoloze straten en een flink pak sneeuw. Zo’n 65 cm schat ik. Daarnaast heb ik tijd om naar een eiland te gaan. Het was een voormalig oefenterrein voor militairen, maar nu is het vooral een wandelgebied. Het weer was prima en veel aangenamer dan tot nu toe tijdens mijn reis. Het eiland is vrij groot, maar besluit toch maar rond te gaan. Het is oppassen met alle sneeuw, maar het blijft leuk. Veel vogels, een strakblauwe lucht en een strakblauwe zee. Op een bepaalt punt nader ik een klif… hier moet ik langs… voorzichtig, stapje voor stapje. Ineens staat er een rukwind…een hek scheidt mij van de klif. Ik heb weinig enge momenten gekend, maar ik moet toch zeggen dat dit er wel een was. Ik heb werkelijk gekropen over de grond tot ik het einde van het pad had genaderd. Maar, zoals altijd, zulke taferelen worden wel beloond. een zeearend en niet-gedefineerde stormvogels vliegen over. En zo vergeet ik dat balanceerde op de rand van de afgrond 🙂 Ik kom in ieder geval doodvermoeid en heelhuids aan in het centrum van de stad.
Helaas vliegt de tijd voorbij ga ik per trein door hetzelfde landschap naar mijn eindbestemming: Stavanger
Stavanger
In de reisboeken staat het als oliehoofdstad te boek en dergelijke. Dus met mijn stomme hoofd had ik de olieraffinaderijen, boorplatforms, zwarte smurrie… e.d. in gedachte. Tja, dus je kunt je voorstellen dat bij aankomst alles meeviel 🙂 Mijn host van Couchsurfing wachtte mij al op. Zijn huisgenoten wonen aan de rand van deze bruisende stad in een boerderij. Geweldig, omdat ik al meteen de dieren in en rond hun huis in kaart kon brengen (merendeel in winterslaap dus…) En zo ontstond er een hechte band tussen Sveinung en huisgenoten Anders en Bodol. Ondanks het toch slechte weer hadden we toch een mooi geprogrammeerde avond 🙂 Feesten en lekker meedraaien met een stel Noorse studenten. Het was ook erg aardig dat ik bijna elk uur de status doorkreeg of de befaamde Preikestolen route open was, maar helaas, die zou vanwege de uitzonderlijke winter niet opengaan. voor het eerst in de geschiedenis. Jammer, omdat Sveinung en Anders zeker zouden meegaan. Alles stond al klaar. Om dit goed te maken hadden ze kaartjes geregeld voor een Noorse stand-up commedian en een concert van Veronica Maggio. Bij het eerste heb ik mij rollend over de vloer gelachen en bij het tweede heb ik mijn ogen uitgekeken…. wat een schoonheid, maar een nog prachtigere stem. De soul die diep naar binnen stroomt. Kortom Stavanger was voor mij het ontmoeten van Noorse mensen en meedoen in het dagelijks leven.
Nog meer goed nieuws: mocht ik hier willen weren dan kan dat zeker, omdat er veel werk is voor biologen. Om op het vliegveld te komen, wordt ik door mijn nieuwe maatjes afgezet en uitgezwaaid. Een ding weet ik zeker, afscheid is iets tijdelijks, elkaar tegenkomen gebeurt namelijk altijd wel.
Mijn reis eindigt in Noorwegen. Ik kom terug voor de reis naar het noorden: de Noordkaap. Wanneer weet ik niet. Ook nog naar de Preikestolen en nog naar de rots die tussen twee ravijnen in hangt…
I do not know when but I do know it’s for sure 🙂
De reis door Scandinavie eindigt!
Hej da!